| |
Marcin Rożek
1885 - 1944
Urodził się 8 listopada 1885 roku w Kosieczynie
koło Zbąszynka, w rodzinie robotnika kolejowego Andrzeja i Katarzyny
Anres.. Po ukończeniu szkoły powszechnej (1900 rok) rozpoczął naukę
zawodu u artysty rzeźbiarza Piotra Grudzickiego w Poznaniu. w 1904 roku
otrzymał stypendium Towarzystwa Naukowej Pomocy im. Karola
Marcinkowskiego, co umożliwiło mu podjęcie studiów w Berlinie, w szkole
rzemiosł artystycznych. W latach 1905 - 1909 studiował w Akademii Sztuk
Pięknych w Monachium, a w latach 1910 - 1911 przebywał w Paryżu.
Od 1913 roku osiadł w Poznaniu, min. wyrzeźbił popiersie Tadeusza
Kościuszki. Zwolniony z obowiązku służby wojskowej, w latach 1914 - 1916
przebywał w Gryżynie (powiat kościański). W 1916 roku wrócił do Poznania
i otworzył własną pracownię.
Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego, w końcu grudnia
1918 roku zgłosił się do oddziału Ignacego Mielżyńskiego i walczył w
szeregach powstańców łabiszyńskich.
W listopadzie 1919 roku został zwolniony z wojska,
założył z grupą artystów w Poznaniu Szkołę Sztuk Zdobniczych, obejmując
w niej Wydział Rzeźby. W 1933 roku przeniósł się do Wolsztyna. Do 1939
roku wyrzeźbił min. pomnik Bolesława Chrobrego w Gnieźnie, postać
Chrystusa, medaliony frontowej ściany pomnika Serca Jezusowego w
Poznaniu, pomnik Moniuszki, Chopina i wiele innych. Malował też obrazy.
w 1939 roku Niemcy zniszczyli większość jego dzieł. Ścigany przez
gestapo, ukrywał się w Błotnicy, a następnie pod przybranym nazwiskiem
Romana Marcinkowskiego wrócił do Wolsztyna, ukrywając sie w mieszkaniu
przyjaciela. Następnie ukrywał się w Objezierzu, Poznaniu i Tarnowie
Podgórnym, gdzie został rozpoznany i aresztowany w 1941 roku. Osadzono
go w Forcie VII. Skatowany za odmowę namalowania portretu Hitlera,
został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie zmarł 10
kwietnia 1944 roku. Rodziny nie założył.
Źródło: Polak Bogusław, Słownik
biograficzny powstańców wielkopolskich, Poznań 2002
|
|
